Ik kwam een interessant artikel tegen van ene Alexander Poznansky over Tchaikovsky. Sinds enige tijd zijn alle archieven in Rusland voor het publiek vrijgegeven.Alle complot theorieen (gedwongen zelfmoord…) blijken hierin niet voor te komen. De mythe dat de man constant ondraaglijk leed, door zijn homosexualiteit, komt in dit artikel in een heel ander licht te staan.
DeVictoriaanse moraal onderdrukte elke vorm van sexualiteit, maar in Rusland golden ook andere opvattingen, die meer op status gebaseerd waren dan op moraliteit.
Tchaikovsky was al tijdens zijn leven een gevierd en beroemd componist en kreeg volop erkenning . De tsaar gaf hem jaren lang een toelage omdat hij zijn muziek waardeerde.Hij had vele vrienden, hartstochtelijke affaires en waardevolle vriendschappen .Kortom , hij had een vol en kleurrijk leven Natuurlijk waren er altijd roddels en geruchten over zijn sexuele leven ,maar het beeld dat hij altijd leed, komt niet overeen met de werkelijkheid, als ik Poznansky’s artikel lees.
Op het eind schrijft hij :
“An inquiry into the personality of any great artist is imperative if we want to deepen and enrich our appreciation of his or her achievement, since it allows us to respond in a more complex and powerful way to the emotional and psychological issues involved in the creative process and their artistic resolutions. In the case of Tchaikovsky, his inner longings, which we cannot fully comprehend without studying the realities of his life, had a bearing on the striking and peculiar emotional poignancy of his music, which is either extolled, or berated as “sentimentalism”.Ultimately this kind of study will enable us consructively to reconsider the whole set of musicological cliches about the man and perhaps even his status in the cultural Pantheon, as well as the relevance of his work to our present day cultural and spiritual concerns. ”