zingen met geestelijk gehandicapte tieners
Vandaag werd ik uitgenodigd om een groep geestelijk gehandicapte jongens en meisjes te ontmoeten. Of ik “iets met muziek ” wilde doen. Daar sta ik dan met een toetsenbord en allerlei plannen en strategieën en instinctief voel ik dat ik alles overboord kan gooien en Sinterklaasliedjes kan spelen en zingen. Het trekt onmiddellijk de aandacht en men begint aarzelend mee te doen. Een boom van een jongen van begin twintig, opent zijn strot en ik weet niet wat ik hoor: een volle, krachtige stem, die me kippenvel bezorgt. Een meisje van dezelfde leeftijd, doet liever kerstliedjes. Gaan we de volgende keer doen, maar ik weet wat ik moet doen: de volgende sessie neem ik veel liedjes mee en de staf medewerkers zingen ook mee. Voor mij een enorme uitdaging om mijn eigen hoofd leeg te maken, de tijd te nemen en aandacht te geven aan iedereen. Verder heb ik geen doel, geen lesplan of strategie. Het enige dat telt: ga mee met de stroom en heb plezier.