Franz Liszt: “Het kan me niet schelen hoe snel je octaven kunt spelen. Wat ik wil horen is de galop van de paarden van de Poolse cavalerie voordat ze kracht verzamelen en de vijand vernietigen.”
Maria Callas: “Before you sing a phrase, you always prepare it in your face and give it to the public, have it read in your mind, in other words: you think of the phrase, you prepare it on your face and then you actually perform it. That is the beauty of bel canto; offering it to the public and having the public reading your mind and then actually hearing it”
“The history of musical analysis is full of expressions like “a kind of sonata form” , “a sort of rondo” which reveals the desperation of the writer to fit any and every piece into a predetermined form. But in any decent work of art, form is a by-product of material, subject-matter and workmanship, not a process of filling a template, like a dot-to-dot drawing or a do-it-yourself tapistry”.
music for flute, cymbalom and bass by Peter Lunow .
Marieke Schneemann, fluit
Michiel Weidtner, cymbalom
Ernst Glerum, contrabas
4 okt. 2018 . In een uitstekend boek over Debussy,”a painter in music”, van de muziekcriticus en musicoloog Stephen Walsh:
“With him ‘epater le bourgeois’ was never an issue; on the contrary his watchword was beauty and he honestly felt that attentive listeners would be able to hear and appreciate this quality if only they could shake off their attachment to the familiar and predictable in the standard repertoire. it turned out that they could. His music never seems to have created significant problems for audiences, although critics were wary of it because it didn’t meet their normal criteria of elucidation or assessment. Debussy’s main enemy was the Conservatoire and the book of rules that were supposed to tell you what you could and couldn’t do as a composer to respond to an inner voice.”
en
“Much of what happened to music-and in art in general-in the 20th century marked a break, conscious or not, with the 19th century. The past was an orphan parent, rejected by its children, despised by its grand-children. Debussy, too, found fault with his forebears and tried to do things differently from them, But while he questioned their methods, he never doubted their fundamental intention, which was to create beauty and to share sensibilities, to communicate wonder at the richness of the world around us and the various ways our senses give us of responding to it. His music is without ideology and without doctrine. Like the world, it simply is, take it or leave it.”
“Een vriend vertelde mij dat hij niet terug wil naar Emmen, waar hij is opgegroeid. Er is daar een dierenpark. Op weg naar school kwam hij elke dag langs reusachtige condor, die maar net in zijn kooi paste. Omdat deze vriend componist is (Peter Lunow) hoor ik flarden aanzwellende muziek, wanneer ik denk aan hem als jongen, die zo hard mogelijk langs de kooi fietst. Wanneer hij dichterbij komt, spreidt de condor zijn vleugels, zover als de kooi dat toestaat. De instrumenten zijn niet goed gestemd. De condor spert zijn bek open maar er komt geen schreeuw uit. Ik weet niet precies hoe een condor er uit ziet. Toch huist de ongelukkige vogel in mij. Ik hoor zijn verstomde schreeuw in de muziek van mijn vriend, ook wanneer hij opgewekte muziek maakt.”
Maria Barnas
5 april 2017
Zo’n 28 jaar hou ik een dagboek bij, elke dag… Al heel lang zeggen mensen, die ik stukken heb laten lezen, dat ik ‘er iets mee moet doen’. Onlangs zei een hele goeie vriend: ‘lees ze na op zaken ,die met muziek van doen hebben, dat is tenslotte je leven’. Ik geloof nu waarachtig dat ik daarmee de sleutel heb gevonden om mijn blog te openen.
Ik doe het niet in de chronologie van het dagboek, maar op keuze van een onderwerp.
Blog nr. 1 ( uit dagboek 23 mei 2014 – 14 februari 2015)
“ANNA” opname Concertzender in Vondelkerk Amsterdam door “Super Librum” 13 novenber 2016
Het ontstaan van “ANNA” voor ensemble Super Librum op Latijnse teksten van het Anna Mater van Rudolph Agricola (sopraan,tenor,vedel,luiten,blokfluiten,carillion)
23 mei 2014
Zo snel mogelijk de daadwerkelijke tekst gaan uitzoeken én de klank van al deze, voor mij nieuwe, instrumenten,die bepalen hoe mijn muziek zal gaan klinken. Ik wil eenvoud, helderheid, ontroering en kwetsbaarheid van de tekst in mijn klankidioom omzetten.
20 juni 2014
Muziek creëren en spelen zijn mijn enige passies en het doorgeven aan anderen ook, maar niet in een groter verband, niet als onderdeel van een opleiding of instelling. Bottomline in de muziek, evenals in álle kunst is subjectief en iedereen die de arrogantie heeft daar grondregels voor vast te kunnen leggen, is full of shit, naar mijn idee.
28 juni 2014
Wat ik ook ga maken, één ding is voor mij belangrijk: het moet de ziel gaan raken, ontroeren, als er zang klinkt moet dat hemels klinken, ik wil mooie lijnen en een Latijn dat zingt.
3 juli 2014
Dan heb ik toch wel iets bereikt: een mislukt pianistje wordt na vele jaren erkend als componist. Vergeet het wereldleed, de grote kosmische zaken, ik doe wat ik altijd gewild heb: volkomen vrij een klankwereld creëren, waarvoor ik goed betaald word en waar goeie musici mee bezig zijn. Wat wil een mens nog meer?
9 juli 2014
Ik ben van plan er iets zeer ontroerends van te maken en in mijn eigen stijl, Gregoriaanse gezangen gebruiken of niet: ik wil mooie klankkleuren, transparantie, lyriek en drama. Amen.
14 juli 2014
Ik wil een sfeer, een expressie van mededogen, een klankwereld die gebruik maakt van de oude instrumenten om eigen klank kleuren mee te maken, andere combinaties en zéker niet: een imitatie van de Middeleeuwse klank. Heb ooit een stuk geschreven dat heel goedkoop de eeuwige reine kwinten als basis had, een grote vergissing die ik niet meer zal maken….
19 september 2014
Otto stond op de stoep met boeken. […] Hij heeft zeer aandachtig naar mijn muziek geluisterd. Mijn Europeana Prayer en wat ik nu aan het schrijven ben (Anna), ontroeren hem. Dat doet mij goed. Grappig dat ie juist deze twee zo mooi vond. Over Anna zei hij precies wat ik wil bereiken met de muziek: mystiek, religieus en authentiek en met de naïviteit van die tijd van het gedicht. Het raakte hem echt, dat kon ik zien.
24 oktober 2014
Muziek is geen wetenschap, het is vrijheid, waarheid zelfs en kan alleen uit een vrije geest ontstaan. Voor je zo ver bent als kunstenaar, ga je door de hel, verlies je alle bodem onder je voeten en alles dat je maakt wordt beoordeeld alsof je naakt bent: iedere gek heeft een mening, kritiek, oordeelt, vonnist. Voor een componist is het afhankelijk zijn van de uitvoerenden een enorm extra ‘risico’: de klanken gaan door de ruimte en het is voorbij. Daarna komen de academici de partituur aan stukken scheuren en dood analyseren. Ach, waar maak ik me weer druk om. Communiceren wil ik met mijn noten en de grootste criticus ben ik zelf, niemand anders.
28 oktober 2014
Je kunt alleen iets creëren als je iets te zeggen hebt. […] Waarom ik componeer is van geen belang, maar ik ben bezig mijn eigen gemaakte klank voor anderen hoorbaar te maken. Mijn technische vaardigheden zijn beperkt, absoluut, maar toch lever ik muziek die authentiek is.
30 oktober 2014
Het moet ontroeren, een sfeer creëren die helemaal van mij is, in een idioom, een bezetting waar ik niet van had kunnen dromen: specialisten op hun terrein nemen de moeite mijn klankwereld tot leven te brengen. En niet eenmalig en dan weer verdwijnen. Nee, het gaat overal gehoord worden.
12 november 2014
Deze Anna geeft me bestaansrecht nu op dit moment. De honderden componisten die ik beluister op youtube: de prachtigste werken van grote talenten die totaal onbekend waren tijdens hun leven… hetzelfde lot lijkt mij beschoren.
14 februari 2015
‘Mijn Anna’ op koptelefoon. Ik heb het voor elkaar gekregen: een half uur muziek die een eigen wereld oproept, die uniek van mij is. Wat zal het me brengen? Laat ‘men’ maar naar mij komen, ik loop niet meer als een verwachtingsvolle puppy overal achteraan. De muur van onverschilligheid. ’t Zal wel… loslaten. Ik heb een ontroerend stuk muziek geschreven volgens mij. Het werk spreekt voor zichzelf.
“Deze quotes die ik uit je dagboek heb gehaald, bieden een genadeloze blik in de wereld van een kunstenaar. De ups en downs van het ontstaansproces van een muziekstuk. Stuk voor stuk kort ,maar krachtig. Ze vormen in mijn ogen een bron van inspiratie voor iedereen die – ondergewaardeerd door de wereld – bezig is met zijn/haar eigen scheppingsproces.” Otto Haan
