“Een vriend vertelde mij dat hij niet terug wil naar Emmen, waar hij is opgegroeid. Er is daar een dierenpark. Op weg naar school kwam hij elke dag langs reusachtige condor, die maar net in zijn kooi paste. Omdat deze vriend componist is (Peter Lunow) hoor ik flarden aanzwellende muziek, wanneer ik denk aan hem als jongen, die zo hard mogelijk langs de kooi fietst. Wanneer hij dichterbij komt, spreidt de condor zijn vleugels, zover als de kooi dat toestaat. De instrumenten zijn niet goed gestemd. De condor spert zijn bek open maar er komt geen schreeuw uit. Ik weet niet precies hoe een condor er uit ziet. Toch huist de ongelukkige vogel in mij. Ik hoor zijn verstomde schreeuw in de muziek van mijn vriend, ook wanneer hij opgewekte muziek maakt.”
Maria Barnas
5 april 2017
Zo’n 28 jaar hou ik een dagboek bij, elke dag… Al heel lang zeggen mensen, die ik stukken heb laten lezen, dat ik ‘er iets mee moet doen’. Onlangs zei een hele goeie vriend: ‘lees ze na op zaken ,die met muziek van doen hebben, dat is tenslotte je leven’. Ik geloof nu waarachtig dat ik daarmee de sleutel heb gevonden om mijn blog te openen.
Ik doe het niet in de chronologie van het dagboek, maar op keuze van een onderwerp.
Blog nr. 1 ( uit dagboek 23 mei 2014 – 14 februari 2015)